Week 3 in Alicante

Een stage week met een bijzonder einde

Zo, ik mag weer gaan schrijven voor deze week. Wat vliegt de tijd toch voorbij als je bezig bent. Het was een rustige week met 4 dagen stage. 

Maandag 6 mei 2019 
Een vroege ochtenddienst!

Ik had op deze dag een rustige ochtenddienst samen met Louka en Dion. 

Ik mocht voor de eerste keer aan de somatieke kant van het verzorgingstehuis staan. Het viel mij deze dienst erg op dat er maar één iemand wordt opgetild met een actieve tillift en de rest van de cliënten worden gewoon uit het bed getild door één of twéé collega’s. Ook valt het mij op dat sommige jongere collega’s rond lopen met een brace om hun rug. Ze geven ook aan dat ze erg veel last hebben van hun rug. Ik ben blij dat we in Nederland het normaal vinden om te werken met een tillift.

Tijdens deze dienst mocht ik samen met een collega werken die goed Engels kan spreken, dit is toch wel erg fijn. Voor de rest van de dienst verliep het heel rustig.

Dinsdag 7 mei 2019
Een avonddienst!

Op deze dag ben ik om 10 uur opgestaan om nog wat wasjes te draaien, want de wasmand liep over. Daarna heb ik wat rond gelopen op de boulevard. Wat is dit toch genieten. Heerlijk in de zon.

Om 2 uur moest ik alweer naar stage samen met Anna en Nicole.

Tijdens deze dienst mocht ik op de PG-afdeling werken. Tijdens deze dienst heb ik goed kunnen werken samen met een collega ondanks dat zij geen Engels kon spreken. Wat ben ik toch blij dat er google translate bestaat en dat je met je handen en voeten ook al een heel eind komt. 

Woensdag 8 mei 2019 
Een dagje vrij!

Op deze dag had ik heerlijk vrij. Dus het was tijd om uit te slapen, maar dat plan liep in de soep. Mijn Spaanse buren gingen om 8 uur flink boren en de bovenburen maakten ook nog flink wat kabaal, zodat ik zelfs wakker werd. En dan moet het toch hard zijn……!! 😉 

Toen ben ik maar opgestaan en heb ik rustig wat schoolwerk gedaan. Ik had namelijk donderdag een gesprek samen met Laura, de stagebegeleider. Dus ik moest een opdracht en het gesprek voorbereiden. 

Nadat ik dat had gedaan ben ik naar de boulevard gelopen om te gaan kijken bij een opticien. Want ik wilde graag een zonnebril op sterkte. Toen ik daar binnen kwam werd ik lief geholpen door de verkoopster. Zij kon gelukkig heel goed Engels. Na veel brillen op te zetten, had ik eindelijk een bril gevonden. Mijn eigen bril werd gemeten en toen was mijn zonnebril besteld. 

Nadat ik de zonnebril had uitgekozen ben ik een flink stuk gaan wandelen door de mooie stad van Alicante. Even rust. Wat is het toch geweldig dat ik dit mooie avontuur mag meemaken.

Tenslotte heb ik deze dag wraps met kip gemaakt voor Louka en Anna in ons appartement. We hebben erg lekker gegeten.

Donderdag 9 mei 2019
Rustige, maar warme avonddienst!

Op deze dag heb ik heerlijk kunnen uitslapen. Gelukkig waren de buren allemaal stil… Ik heb tijdens deze ochtend rustig aan gedaan.

Om 2 uur zijn Nicole, Anna en ik op de bus gestapt naar stage. Eerst hadden wij samen met Laura een gesprek. Dit verliep allemaal goed.

Daarna mocht ik gaan werken aan de somatische afdeling.  Dit was voor mij de eerste keer dat hier mocht werken tijdens een avonddienst, dus ik heb deze dienst vooral gekeken hoe het allemaal werkte. Op deze afdeling eten de zorgvragers allemaal zelfstandig. Dit is heel anders dan in Nederland. Ook krijgen ze een driegangenmenu wat helemaal vers is gemaakt door de kok. 

Maar wat was het die avonddienst warm. Het was die dag 30 graden Celsius in Alicante. Pfff… ik was blij toen ik thuis kwam en even lekker onder de koude douche kon staan. Maar ik denk dat ik nog vaak van deze diensten krijg deze periode….

Na de avonddienst zijn we naar het andere appartement van Estudiantes Costa Blanca in Alicante gegaan om daar de verjaardag van Nanda te vieren. Rond half 12 zijn Louka en ik weer gegaan, omdat wij alle twee een ochtenddienst hadden de volgende dag. Dan is half 6 toch wel erg vroeg om op te staan! 

Vrijdag 10 mei 2019
Een leuke en leerzame ochtenddienst!

Tijdens deze ochtenddienst, die ik samen had met Louka, mocht ik twee keer sondevoeding geven via de PEG-sonde. Wat was dit spannend voor de eerste keer. Mijn collega legde het in haar beste Engels uit. Ik mocht het ook direct doen. ‘Siempre guantes’ zei ze. Dit betekent altijd handschoenen aan doen bij deze handeling. Onder het geven van de sondevoeding zei mijn collega vaak ‘muy bien’ (dit betekent erg goed). Tijdens de lunch mocht ik het weer doen, dit was al minder spannend. Na mijn dienst gaf mijn collega aan dat ik het erg goed had gedaan. Wat is dat fijn om te horen.
Toen ik eenmaal thuis was heb ik even gebeld met het thuisfront. Wat is dit toch fijn dat dat gewoon kan.

En toen was het tijd om te eten. Georgia had noodles gemaakt. Maar helaas was dit niet helemaal geluk. Tja, dit gebeurt ook wel eens. Toen ben ik samen met Louka en Georgia gaan eten bij Nanda, Jeantien en Dion. Zij gingen namelijk uiteten met 2 meiden die ook bij Estudiantes Costa Blanca stagelopen. Zij wonen 2 uurtjes van Alicante vandaan. Ze waren hier op bezoek, het was een erg gezellige avond.

Zaterdag 11 mei 2019
Dagje Valencia

Ik ging deze dag samen met Georgia, Nicole, Louka en Anna een dagje naar de mooie stad Valencia. Voor ons is het maar 2 uurtjes met de trein. Om 8 uur vertrok onze trein vanuit Alicante. Rond 10 uur waren we al in Valencia. We hebben er fietsen gehuurd. Dit was erg fijn, omdat we zo heel veel dingen konden bekijken. Wij zijn naar veel bekende plekken in Valencia gefietst. Het was wel lekker warm deze dag maar ik had mij goed ingesmeerd. En op de fiets waaide het lekker. We hebben veel gezien van deze mooie stad. (Zie mijn foto’s van Valencia)
Rond 5 uur zijn wij gaan eten aan de boulevard, ik nam samen met Georgia en Louka paella. Maar helaas vond ik deze niet zo lekker. De Paella van mijn opa blijft toch nog het lekkerst😉.

Als afsluiter van deze mooie en warme dag in Valencia zijn we naast het station naar een stierenvechterswedstrijd geweest. Hier wilden we allemaal heel heen. We wisten eigenlijk niet precies hoe dit zou zijn.  Toen we allemaal zaten in de drukke arena was er al een gevecht bezig. Ik wist wel ongeveer wat er ging gebeuren, maar jeetje wat was dit heftig zeg! De stier heeft de stierenvechter op de hoorns genomen. Later hoorden wij dat hij een lumbaalwervel (een wervel in je rug) gebroken had. Ik weet dat dit in Spanje een ouderwets gebruik is en dat dit een stuk cultuur is, maar toch vond ik het wel erg heftig om te zien. Één ding weet ik zeker;  Nooit meer! Misschien zijn we er een beetje naïef heen gegaan, maar als je ziet hoe normaal de Spanjaarden dit vinden en hoe druk het in de arena was, dan realiseer je je hoe normaal dit gebruik nog is. Ergens vind ik het knap dat stierenvechters dit zware gevecht aandurven, maar zij maken de keuze en nemen het risico dat ze ernstig gewond kunnen raken. Dit kun je niet over de stieren zeggen… Ik heb dit gevecht nu 1 keer gezien en hoef dit niet nog eens te zien. Het blijft een stukje cultuur dat ik niet begrijp. 
Na deze heftige ervaring zijn we in de trein gestapt naar huis. We waren er allemaal stil van. 

Nu komt deze blog weer tot zijn einde en ga ik rustig genieten van mijn vrije zondag. 
Ik wil iedereen bedanken voor het lezen van deze blog. Adios! 

Liefs Hannah