Mijn eerste week in Alicante!

Mijn avontuur gaat eindelijk beginnen!

Na veel plannen, regelen en af en toe een beetje stress gaat mijn avontuur, stage in Alicante Spanje beginnen. Nadat ik eindelijk mijn koffer had ingepakt was het vrijdag 19 april zo ver. Ik moest om 3 uur opstaan om mijn vliegtuig in Charleroi airport te halen. Pap en mam brachten mij naar het vliegveld, heel lief!! Spannend en met een zenuwachtig gevoel stapte ik alleen op het vliegtuig.

Eindelijk aangekomen in Spanje werd ik ontvangen door Laura en haar man van Estudiantes Costa Blanca, zij regelen de stage in Spanje. Ik moest even wachten omdat er nog drie andere meiden uit Nederland aankwamen waarvan Louka, mijn huisgenoot werd. Daarna zijn we samen in een taxi naar het appartement gegaan. Dit was een heel avontuur. Eenmaal aangekomen in het appartement hebben we kennis gemaakt met de andere huisgenoot Georgia , zij woont hier al drie maanden. Na het inrichten van mijn kledingkast en kamer, die ik voor een aantal weekjes deel samen met Louka, zijn we de eerste boodschappen gaan doen. Helaas regende het de hele dag dus we konden nog niet veel van de stad zien. In de avond zijn we met zijn allen lekker gaan uiteten bij een Italiaan op de boulevard.

Zaterdag 20 april 2019
Het heeft helaas de hele dag geregend!!!!

We hebben deze dag niet veel gedaan, alleen even de boulevard opgelopen. In de middag kregen we visite,  Ik heb kennis gemaakt met de studenten (vijf) van het andere huis van Estudiantes Costa Blanca. Ze wonen hier al drie maanden en drie van hen lopen ook stage bij Residencia Doña Rosa. ‘s Avonds zijn we op stap geweest. Dit was erg gezellig en het was stiekem ook wel erg laat geworden…. De cocktails waren lekker.

Zondag 21 april 2019

Weer Regen!!!
We hebben eerst goed uitgeslapen na een gezellige avond op stap gaan. Helaas regende het weer, de hele dag, dus hebben we niet heel veel kunnen doen. Ik ben even met Louka de boulevard op gelopen. Omdat op zondag alle winkels dicht zijn hebben we pizza’s gehaald. Dit smaakte erg goed!

 ‘s Avonds hebben we nog samen een film gekeken.

Maandag 22 april 2019

Nog meer regen!!!!!
Op deze dag kwamen de laatste twee huisgenoten, Anna en Nicole vanuit Nederland aan. We wonen gedurende de komende twaalf weken samen in een appartement in het centrum van Alicante. Het appartement ligt in een Spaanse woonwijk. En we zijn in het gebouw de enige buitenlanders.

 We hebben samen met hen hebben we een rondje gelopen in de stad. Niet te geloven, maar helaas regende het weer de hele dag, waardoor we deze dag ook rustig aan hebben gedaan.  ’s Avonds hebben we heerlijk rijst met kip gemaakt.

Dinsdag 23 april 2019

Gelukkig was het op deze dag droog, maar nog geen zon.  Vandaag ben ik samen met Louka, Anna en Nicole (mijn huisgenoten) de stad gaan verkennen. Na wat rond lopen zijn we onder het genot van een drankje op de boulevard gaan zitten. ‘s Avonds zijn we nog wat gaan drinken met de studenten van het andere huis en hebben we de avond afgesloten met heerlijke tapas.  Het was helaas voor een huisgenoot haar laatste dag. Voor haar was het avontuur voorbij. En voor mij begint het mooie avontuur pas net!

Woensdag 24 april 2019

Eindelijk Zon!!!!
Eindelijk scheen de zon!!! En ja hoor, dat betekent maar één ding: OP HET STRAND LIGGEN!!!
En dat deden we ook. Na de hele middag op het strand gelegen te hebben, was ik toch wel een beetje verband. En ja, ik had me wel zo goed ingesmeerd! Rood en pijnlijk ben ik teruggegaan naar het appartement samen met mijn huisgenoten. ‘s Avonds hebben we samen gekookt en heerlijke spaghetti gegeten .        

Donderdag 25 april 2019

Nog meer zon!!!
Ook op deze dag scheen de zon, maar helaas niet voor lang. Daarom ben ik samen met Louka, Anna en Nicole in de buurt naar een winkelcentrum gegaan. Hier heb ik helaas niks gekocht, wel gunstig voor de beurs.  Daarna zijn we nog even naar de supermarkt, de Mercadona, gegaan om nog laatste spullen te halen.

De volgende dag had ik mijn eerste stagedag. Hier was ik stiekem toch wel zenuwachtig voor, maar ik had er uiteraard erg veel zin in. Ik ga stage lopen in een verzorgingstehuis; Residentia Dona Rosa. Hier wonen ongeveer 50 oudere bewoners met lichamelijke (somatische) aandoeningen en psychogeriatrische (dementerende) bewoners. Laura had ons al gewaarschuwd dat de bewoners alleen maar Spaans spreken. Ook de verzorgenden spreken maar heel beperkt Engels. Net zoveel als ik Spaans spreek. NADA!!!!!!
Omdat ik begon met een dagdienst (7:00-14:30) ben ik op tijd gaan slapen.

Vrijdag 26 april 2019

Spannend ,de eerste stage dag!

En dan was het zo ver! De eerste stagedag was aangebroken. De wekker ging om half 6 af. En ik sprong mijn bed uit. Om 6:20 stapte ik samen met Louka op de bus. Het busritje duurt dertig minuten. Eenmaal aangekomen bij Doña Rosa werden we super fijn en vriendelijk, in het Spaans,  ontvangen door de nachtdienst.  Ik werd meegenomen door een collega op de begane grond. Op deze afdeling liggen mensen met psychogeriatrische klachten.

Tijdens de ochtendzorg heb ik vooral gekeken hoe ze de zorg daar leveren. Vrijwel alle mensen op deze afdeling lagen vast in bed. Dit vond ik in het begin erg heftig om te zien maar hier in Spanje is dat heel gewoon. De bewoners zijn eraan gewend en vinden het heel normaal. Ze liggen vast om zichzelf niet te bezeren.  Ook liggen alle mensen met z’n tweeën op een kamer. De privacy is hier voor Nederlandse begrippen heel beperkt. Ook viel mij op dat de verzorgsters wat hardhandig en gehaast te werk gingen, ze waren wel erg vriendelijk voor de zorgvragers. Bewoners lachten en zijn tevreden. Het is vooral snel doorwerken zodat ze snel door kunnen naar de volgende zorgvrager. Regelmatig hoor je de verpleging VAMOS zeggen tegen de zorgvragers. Dit bekent kom op, schiet nu eens op.  Dat is hier heel normaal om te zeggen tegen zorgvragers.  Hier moest ik wel even aan wennen.

De ochtendverzorging verliep voor mij erg rommelig omdat zij hier niet werken met zorgafspraken. Alles gaat door elkaar heen. Dit was voor mij als stagiaire erg onoverzichtelijk. De collega waarmee ik samen liep gaf wel aan dat dit wel went. Zij werkte hier ook pas net. Elke zorgvrager werd in een stoel gezet in de woonkamer.

Na de ochtendzorg werd het ontbijt geserveerd. Het ontbijt in Spanje is koekjes met warme melk. De meeste zorgvragers werden met het ontbijt geholpen. Na het ontbijt ging iedereen rusten in een stoel. Rond elf uur was de wc-ronde. De zorgvragers worden in hun rolstoel achter elkaar in een rij gezet om naar de wc te gaan. Ook hier wordt er minder als in Nederland gelet op de privacy. De deur staat vaak open.

Rond 1 uur was het tijd voor de lunch. De zorgvragers kregen heerlijke zelfgemaakte soep. Hiervan werd lekker gesmikkeld. Rond twee uur waren we klaar met de lunch en werd iedereen weer in hun eigen stoel geplaatst. Het laatste half uurtje van mijn dienst heb ik niet veel meer kunnen doen omdat alle zorgvragers aan het rusten waren. En toen zat de dienst er alweer op.

Ondanks dat ik alleen maar heb gekeken was ik erg moe na alle indrukken. Het was een mooie maar ook zware dag.

Oh ja en dan nog iets. De Spaanse taal. Wat is dat moeilijk. De collega’s en zorgvragers vragen je regelmatig iets waarvan je niks verstaat. Vaak probeer ik het met handgebaren te uitbeelden maar ja het blijf toch lastig.

En ik weet nu dat Chica meisje betekend, want Hannah is in het Spaans moeilijk uit te spreken.

Zaterdag 27 april 2019

De eerste avonddienst!

Ik had deze dag een avonddienst samen met Louka dus ik kon lekker uitslapen na de drukke maar ook leuke eerste stagedag. Om half drie begon onze dienst maar omdat de collega’s van de avonddienst pas om drie uur begonnen hebben we het eerste half uur moeten wachten op kantoor. Ik mocht weer op de pg-afdeling mee draaien.

Ze begonnen met een toiletronde. Deze was weer erg gehaast. Na de toiletronde was het om vier uur tijd voor koffie en koekje en/of een stuk cake.

Ook heeft een zorgvrager een PEG-sonde. De zorgvrager krijgt sondevoeding. Even in het kort: een PEG-sonde is een slangetje dat van buitenaf vanuit de buikwand rechtstreeks in de maag komt. Via dit slangetje krijgt de zorgvrager de voeding binnen. Tijdens het geven van de sondevoeding mocht ik meekijken met mijn collega. Dit vond ik erg interessant om te zien.

Om half zeven werd het avondeten opgeschept. Dit was soep. Alle gerechten worden iedere dag vers gemaakt door een kok. De kok is een vriendelijke, oudere Spaanse mevrouw, die geen woord Engels spreekt, maar die heel veel lacht en veel tegen me verteld. Wat weet ik nog niet??  Het eten ruikt in elk geval altijd erg lekker, is super vers en de bewoners eten goed.

Na het avondeten gingen de eerste zorgvragers al naar bed. Ook werd dit weer heel snel gedaan.

Mijn dienst was om negen uur afgelopen. Voor mijn gevoel vloog de tijd voorbij deze avond. Na de dienst ben ik samen met mijn huisgenoten nog op stap gegaan naar een karaoke bar. Het was een erg gezellige, erg late avond.

Hoe heb ik deze week ervaren?

Het was een heftige maar ook een hele leuke week. Want alles is nieuw en alles is anders dan dat jij gewend bent. De Spaanse taal vind ik nog het lastigste want je bent continu hier mee bezig maar ja dat komt vanzelf wel. Ook de verschillen in de zorg is wennen.  Maar voor de rest heb ik het hier erg naar mijn zin en geniet ik vol op van dit mooie avontuur. Nu ga ik weer lekker genieten van mijn vrije zondag want ja zon schijnt hier nu de hele dag!

Ik wil jullie alvast bedanken dat jullie mijn verhaal hebben gelezen. En laat gerust een reactie achter. Adios!!

Liefs Hannah